რას პასუხობს სტეფანჩუკი შალვა პაპუაშვილს?

უკრაინის რადას თავმჯდომარე, რუსლან სტეფანჩუკი საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარეს, შალვა პაპუაშვილს პასუხობს და წერს:

“შეუფერებელი – ასე აღწერა საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარემ შალვა პაპუაშვილმა ჩემი მოწვევა ბუჩასა და ირპინის მოსანახულებლად. მას შეუძლებლად მიაჩნია უკრაინაში წასვლა მანამ, სანამ “უკრაინის ხელისუფლების ცალკეული წარმომადგენლები სრულად არ გააცნობიერებენ საქართველოს ძლიერ მხარდაჭერას”. ძლიერი მხარდაჭერის მაგალითად მან მოიყვანა გაეროში საქართველოს ხმა უკრაინის სასარგებლოდ.

კოლეგა, უკრაინა აფასებს ნებისმიერ დახმარებას, რომელსაც ამ რთულ დროს ის სხვა ქვეყნებისგან იღებს. ჩვენ ყოველდღე ვითხოვთ სანქციების გამკაცრებას, სამხედრო, პოლიტიკურ და ფინანსურ მხარდაჭერას. არიან ქვეყნები, რომლებიც ყველა მიმართულებით გვეხმარებიან, ასევე არიან ქვეყნები, რომლებიც ცალკეული მიმართულებით გვეხმარებიან.

ჩვენ ვაფასებთ და ყოველთვის ვაფასებდით მოძმე ქართველი ხალხის გულწრფელ მხარდაჭერას. ჩვენ ვიცით, რომ ქართველები ყოველთვის გულწრფელი და მამაცი მეომრები არიან, ბევრი მათგანი დღეს ჩვენს ჯარისკაცების გვერდში დგანან და უკრაინას რუსეთის შემოჭრისგან იცავს, ისევე, როგორც ბევრი უკრაინელი 2008 წელს ქართველების გვერდით დადგა იგივე რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში, რომელმაც შელახა თქვენი დამოუკიდებლობა, გადაყლაპა თქვენი ტერიტორიის ნაწილი და დახოცა თქვენი ხალხი.

რუსეთთან თქვენი დაპირისპირების პირველივე დღეებიდან, უკრაინა მხარს უჭერდა საქართველოს: პოლიტიკურ, საინფორმაციო, საერთაშორისო და სამხედრო დონეზე. მინდა შეგახსენოთ, რომ უკრაინული საჰაერო თავდაცვის წყალობით თქვენ დაიცავით თქვენი ცა.

მაგრამ ჩვენ არ ვზომავთ მხარდაჭერის ზომებს. მხარდაჭერა ყოველთვის გულწრფელი უნდა იყოს.
ყველა, ვინც ასეთ დახმარებას უწევს უკრაინას, მოქმედებს ისე, როგორც მას საშუალებას აძლევს გარემოებები, სინდისი და მოვალეობის გრძნობა. ბოლოს და ბოლოს, ჩვენ, პოლიტიკოსები, ყოველთვის ვიქნებით დაფასებული ჩვენი ხალხისა და ისტორიის მიერ.

არის თუ არა მიზანშეწონილი უწოდო “უადგილო” მიწვევა, რომ ჩახვიდე მეგობარ ქვეყანაში და დაინახო მისი გაჭირვება, გაიზიარო მისი მწუხარება, გამოხატო მხარდაჭერის სიტყვები? ვფიქრობ, რომ მეგობარმა ეს მოწვევის გარეშე უნდა გააკეთოს.

ბოლოს და ბოლოს, ჩემი აზრით, სწორედ ასე თქვა დიდმა შოთა რუსთაველმა: “მეგობარს ერთგული მეგობარი დაეხმარება. მას უბედურება არ შეაშინებს. გულის სანაცვლოდ გულს გაიღებს, სიყვარული კი გზაშია”