ეს ამბავი ჩვენი ისტორიის მთავარ გმირს მრავალი წლის წინ გადახდა, მაგრამ ქალი დღემდე შეძრწუნებით იხსენებს ამას. დაახლოებით 20 წლის წინ, ეკატერინე სამედიცინო ლაბორატორიაში მუშაობდა, სადაც სისხლის შემცვლელზე მუშაობდნენ მეცნიერები. ჩვენი ისტორიის გმირი კი დისერტაციას ამზადებდა სისხლის მიმოქცევის საკითხებზე. ის ყოველ დღე ღია ჭრილობებთან მუშაობდა, ამიტომ, სისხლის დანახვა მას საერთოდ არ აშინებდა. იმ პერიოდში, ქალი ალექსანდრესთან მეგობრობდა, ახალგაზრდა კაცი ასევე სამეცნიერო სფეროში მუშაობდა, მაგრამ არა მედიცინის, არამეთ თეორიული ფიზიკის მიმართულებით. ისინი დიდ დროს ატარებდნენ ერთად, მაგრამ იმის მიუხედავად, რომ ბევრს წყვილი ეგონა, სინამდვილეში, ერთად სუალც არ იყვნენ. მათ არა გრძნობები აკავშირებდათ, არამედ ინტერესი ყველაფერ უჩვეულოსა და იმქვეყნიურის მინართაც. საღამოობით, მეგობრები მთელ თავისუფალ დროს მისტიკას უთმობდნენ. ყველაზე ხშირად, ქალაქის სასაფლაოს სტუმრობდნენ, თითქმის ყოველ დღე, სამსახურის მერე ისინი სწორედ იქ მიდიოდნენ და ზოგჯერ ცოტაოდენი ალკოჰოლიც აჰყონდათ იქ.
