ყოფილი ძალოვანი, ლევან ნიკოლეიშვილი:
“ისევ რუსეთ- უკრაინის ომზე
ვის როგორ, მაგრამ მე ნამდვილად მაინტერესებდა თუ რას იტყოდა რუსეთის პრეზიდენტი 9 მაისის ტრადიციულ სიტყვით გამოსვლისას. ასეთ ღონისძიებაზე ვლადიმერ პუტინის სიტყვას ყოველთვის აქვს პოლიტიკურ დატვირთვა, რასაც შემდეგ სამხედრო აღლუმი მოსდევს, რომელიც ჩვეულებრივ რუსეთის სამხედრო პოტენციალი დემონსტრირებაცაა და ახალი და თანამედროვე შეიარაღების ერთგვარი რეკლამაც.
რუსეთ -უკრაინის ომის ამ წუთის შედეგებით, პუტინს მაინცდამაინც დიდი სატრაბახო ნამდვილად არა აქვს-თავდაპირველი მიზნები და ამოცანები მიღწეული არაა, ამიტომ ჩემი ინტერესი გამოწვეული იყო თუ რა გზავნილი ექნებოდა როგორც საკუთარი მოსახლეობისათვის ასევე დასავლეთისათვის.
სხვათა შორის ჩემი ვარაუდები, რომლის შესახებაც მიმდინარე წლის 19 აპრილს დავწერე ნაწილობრივ გამართლდა.
ახლა კი უშუალოდ 9 მაისის სიტყვასთან დაკავშირებით: დავიწყოთ იმით, რომ ვლადიმერ პუტინს სიტყვას აშკარად აკლდა ერთგვარი სიამაყისა თუ გნებავთ სიმტკიცის პათოსი. მიუხედავად ამისა შეეცადა გაემართლებინა რუსეთის ქმედებები უკრაინაში, მთავარი კი ის გახლდათ მაქსიმალურად ხაზი გაუსვა პარალელებს 77 წლის წინანდელ ფაშიზმის წინააღმდეგ ბრძოლასა და უკრაინაში ომს შორის, ოღონდ ძირითადი აქცენტი დონბასზე გააკეთა. ნატო-ს, მთავარი მტრის ხატის გამყარება, რაც ასე მოსწონს რუსეთის მოსახლეობას „ნატოს ქვეყნებს არ სურდათ ჩვენი მოსმენა, მზადება იყო ყირიმზე თავდასხმისთვის, ყველაფერი იმაზე მეტყველებდა, რომ ნეონაცისტებთან შეტაკება გარდაუვალი იქნებოდა.“ პუტინისეული „ვერსია-გამართლება“, თუ რატომ დაიწყო ომი უკრაინაში, როგორც მან თქვა „რუსეთმა აგრესიას პრევენციული უკუაგდო მისცა. ეს იყო სუვერენული, ძლიერი და დამოუკიდებელი ქვეყნის იძულებითი, დროული და ერთადერთი სწორი გადაწყვეტილება.“
ამ საკმაოდ უსუსური არგუმენტებიდან გამომდინარე, რამდენიმე მთავარი საკითხი გამოიკვეთა:
1. რუსეთი (ტოლობა თავისუფლად უნდა დავსვათ პუტინთან), თანახმა ომის შეწყვეტა დასრულებაზე, ამისთვის კი მოლაპარაკებაზე წამსვლელი არის;
2. ცხადია ეს არ უნდა მივიღოთ ასე მარტივად, პუტინი მაქსიმალურად შეეცდება მისთვის სასურველ პირობებზე მოხდეს შეთანხმება;
3. თუ შეთანხმება არ შედგება რუსეთი ასევე მზადაა, ხანგრძლივი ომისათვის და იმის ილუზია ნურავის ნუ ექნება, რომ რუსეთს ან რესურსი გამოელევა, ან ასე ადვილად გამოიფიტება.
თუ კი მოხერხდება რუსეთის/პუტინის მოლაპარაკების მაგიდამდე მიყვანა (რის სურვილიც, როგორც ჩანს მათთაც აქვს), დასავლეთს სასურველი შედეგების მიღწევის შესაძლებლობა დიპლომატიურ ფრონტზეც ექნება. წინააღმდეგ შემთხვევაში ყველა უნდა შევეგუოთ საკმაოდ ხანგრძლივი ომს, რომლის დამთავრება მხოლოდ მოულოდნელი სცენარის განვითარების შემთხვევაში თუ იქნება შესაძლებელი, მათ შორის მხარეების გამოუსწორებელი შეცდომების ხარჯზე.”
