პა­რო­დი­ის თე­ატ­რის მსა­ხი­ო­ბია. ამ კუ­თხით მისი დე­ბი­უ­ტი სცე­ნა­ზე ზუს­ტად 20 წლის წინ, ნო­ემ­ბერ­ში შედ­გა. მახ­სოვს, მისი პირ­ვე­ლი ემო­ცი­ე­ბიც, როცა ფი­ლარ­მო­ნი­ის კუ­ლი­სებ­ში კონ­ცერ­ტის შემ­დეგ ჩავ­წე­რე… მერე იყო, კონ­ცერ­ტე­ბი, სპექ­ტაკ­ლე­ბი, ტაში, პე­და­გო­გო­ბა, ხალ­ხის სიყ­ვა­რუ­ლი… სცე­ნა­ზე ყოფ­ნის 20 წლის­თავს კი ახა­ლი ცხოვ­რე­ბით შეხ­ვდა – ის ემიგ­რან­ტია და უკვე მე­სა­მე წე­ლია, რაც ნიუ-იორკშია. “ვცდი­ლობ, კარ­გად ვიყო, შე­მარ­თე­ბით და ოპ­ტი­მის­ტუ­რად” … ვრცლად “ჩემი შვილი უყურებდა, რომ მამამისი თვეების განმავლობაში უმუშევარი იყო, რთულად მივიღე აშშ-ში წამოსვლის გადაწყვეტილება… აქ ტაქსის კომპანიაში ვმუშაობ” – როგორია მამუკა ლომაშვილის ცხოვრება ემიგრაციაში